Olubdur məclis-ara sağəri-mina çəmənlərdə
Olubdur məclis-ara sağəri-mina çəmənlərdə,
Salıb səthi-zəminə nəqşi-pürziba çəmənlərdə.
Nəsimi-canfəzayi-novbaharı zərrəcə, ey dil,
Bir asari-küdurət qoymayıb qəta çəmənlərdə.
Məzaqi-təlx olur şirin bu fəslin xani-vəslində
Mühəyyadır sərasər neməti-üzma çəmənlərdə.
Dəmi-nitqi-Məsiha tək müəssirdir dəmi sübhün
Ki, feyzindən olur əmvatlər əhya çəmənlərdə.
Əyağinə düşüb eylər təvazö hər kimi görsə,
Götürmüş lalə başə sağərü səhba çəmənlərdə.
Şəqaiq-daməni-kuhsardə, gül-bağ arasında,
Tutubdur hər biri bir mənzilü məva çəmənlərdə
Qərənfil, nəstərən, nərgis, bənövşə, ərğüvan, lalə
Zəbani-hal ilə şövqün qılır peyda çəmənlərdə.
Urarlar qumrilər cəh-cəh, gülərlər kəbklər qəh-rəh
Tutubdur aləmi yeksər əcəb qovğa çəmənlərdə.
Yetən tək şəmə pərvanə, verib can müft kam aldı
Düçar olmuş ona gör kim, nə xoş sövda çəmənlərdə.
Salıb bazari-eşq içrə hərami ğəmzələr talan,
Mətai-dinü dil olmuş genə yəğma çəmənlərdə.
Veribdir özlərinə ziybü zinət nazənin bütlər,
Gəzərlər hər tərəf sərməstü bipərva çəmənlərdə.
Nə vəqti-xabdır, dur, məsti-nazım, seyri-səhra qıl,
Təmamən aşinavü həmdəmü həmta çəmənlərdə.
Rüxi-alı xəyalilə sızıldar bu dili-şeyda
Gecə ta sübh olunca əndəlib asa çəmənlərdə.
Yanında hər kəsin yarı, kəsilmiş naləvü zarı,
Mürüvvətdir, sizi tarı, qalam tənha çəmənlərdə?!
Olub Məcnunsifət bir Leylivəş dildardən ötrü,
Ədəb tərkin qılıb Zakir, gəzər rüsva çəmənlərdə.