Nə yaraşır sana, divanə könül
Nə yaraşır sana, divanə könül,
Həmdəm olmaq yarə bu gündən belə?
Vədə yaxınlaşıb, köçmək çağıdır
Bir özgə diyarə bu gündən belə.
Sərvqamətlərə su kimi axma,
İnani-məqsədi əldən buraxma;
Mürüvvət eylə, bax tarıya, baxma
Çöhrəvü rüxsarə bu kündən belə.
Sal yadına kəşa-kəşin məhşərin,
Qafilsən, özündən yoxdur xəbərin;
Ənqəribdir ola cismi-pərvərin
Qömə murü marə bu gündən belə.
Yüyürüb, yortmaqdan abü ələfə,
Ovqati-əzizi verdin tələfə;
Yıx özünü xaki-dəri-Nəcəfə,
Çox gəzmə avarə bu gündən belə.
Şərm eylə nəbidən, utan xudadən,
Usan təmaşadən, zövqü səfadən;
Dəxi bəsdir, bu vərtəyi-bəladən
Çəkil bir kənara bu gündən belə.
Zəbt edə bilmədin çıxmış gözünü,
Xəlq içində rüsva etdin özünü;
Bu rahi-xətadən döndər üzünü
Qadirü qəffarə bu gündən belə.
Ömür keçib, az qalıbdır həyatın,
Ləhvü ləəb ilə keçdi ovqatın;
Dosta layiq yoxdu, Zakir, sövqatın,
Gör başına çarə bu gündən belə.