Gül üzün həmdəmdi müəttər zülfə
Gül üzün həmdəmdi müəttər zülfə,
Öz nəkhəti bəsdir, gülab istəməz
Annı sevən gedər həşt-behiştə,
Divanədən kimsə hesab istəməz.
Hərami qaşların fitnədir karı,
Anı pənahında saxlaya tarı,
Ləblərin sərməsti, gözün xumarı
Sağər tələb etməz, şərab istəməz.
Dözə bilməm tənhalığın qəhrinə,
Saqiyi-dövranın cami-zəhrinə;
Dərdü ğəmin göndər könül şəhrinə,
Heç sultan mülkünü xərab istəməz.
hər yerdə aşiqi-binəva tapar,
Əqlini, huşunu çalıban çapar,
Nə kami-dil verər, nə könül yapar?
Məkər xubirulər səvab istəməz?
Zakirəm mən sana, ey padişahım,
Yetirmə fələyə naləvü ahım;
Vur boynumu, kər var isə günahım,
Sevdiyim, bu qədər əzab istəməz.