Mənim aləmdə sultanım Əlidir,

Mənim miri-cahanbanım Əlidir.

Nə Dara tanıram mən, nə Skəndər,

Mənim Fəğfurü xaqanım Əlidir.

Behişti zahidə verdim sərasər,

Mənim gülzari-rizvanım Əlidir.

Əgər hər kimsənin bir şahi olsa,

Mənim də şahi-şahanım Əlidir.

Tutub hər mürğ bir gülşəndə məskən,

Mənim də baği-bostanım Əlidir.

Məni bu ismi-ə’zəm etdi natiq,

Mənim məcmui-divanım Əlidir.

Əgər xəncər çəkər düşmən, qəm etmə,

Mənim də tiği-üryanım Əlidir.

Mənim sərmayeyi-ömrümdü mövla,

Mənim cismimdə bu canım Əlidir.

Mənim yox ondan özgə zikr-fikrim,

Mənim bu canda cananım Əlidir.

Mənim kəştiyi-Nuhum Mürtəzadır,

Mənim Musəyyi-İmranım Əlidir.

Mənə zülmət yolun göstərmə, ey Xizr,

Mənim yənbubi-heyvanım Əlidir.

Mənim Ruhullahım oldu Yədullah.

Mənim şahi-Süleymanım Əlidir.

Nədir baği-cinunü nəxli-Tüba,

Mənim sərvi-xuramanım Əlidir.

Məni seyri-gülüstanə aparma,

Mənim seyri-gulustanım Əlidir.

Mənim piri-müğanım şahi-Mərdan,

Mənim saqiyyi-məstanım Əlidir.

Mənim ömrüm, mənim ruhi-rəvanım,

Mənim mürği-süxəndanım Əlidir.

Mənim ərşim, mənim fərşim odur, o!

Mənim mehri-füruzanım Əlidir.

Mənim lövhü qələm, kürsi, səririm,

Mənim övrəngi-keyvanım Əlidir.

Mənim udum, mənim rudü sürudim,

Mənim həm rahi-reyhanım Əlidir.

Mənim bəzmi-nişatü eyşü nuşum,

Mənim şəm’i-şəbistanım Əlidir.

Mənim cami-meyü nöqlü kəbabım,

Mənim salari-eyvanım Əlidir.

Mənim mulküm, mənim malü mənalım,

Mənim həm hökmü fərmanım Əlidir.

Mənim təxtim, mənim tacü rəvaqım,

Mənim baniyi-bünyanım Əlidir.

Mənim əbrim, mənim bərqi-cəhəndim,

Mənim rə’di-xüruşanım Əlidir.

Mənim lə’lim, mənim dürri-xoşabım,

Mənim barani-neysanım Əlidir.

O şəhbazin əsiri mürği-canım,

Mənim şahinü tərlanım Əlidir.

Deyər daim dilində Xançobani:

Mənim hər dərdə dərmanım Əlidir.