Göz xətindən mərdümin məhv etmədən bulmaz murad.
Zaye eylər hüsnünü xəttin savad üzrə səvad.

Ola bilməz çini-zülfündən cüda göz mərdümü,
Cari olmuşdur bu adət türrəsiz olmaz midad.

Könlün ahimdən tərəhhüm surətin göstərdi, leyk
Mövcdən su nəqşinə çox etmək olmaz etimad.

Əşkü ahim nifrəti qət etdi eldən ülfətim,
Cizginən çevrəmdə ya girdabdır, ya girdibad.

Keçdi təndən oxların, tənha qalıb dil, dəmbədəm
Nalələr eylər, keçən həmdəmlərin etdikcə yad.

Çaki-sinəmdən könül çıxdıqca şad olsam nola,
Oylə afətdən yaqasın qurtaran olmazmı şad?

Şiveyi-şimşad qəddin görsə, eylər bağiban,
Etidali-sərvdən əlbəttə səlbi-etiqad.

Mərdümün məhv etmədən olmaz xətindən didə şad,
Bulmaz olmaq zövq xətlərdən açılmadan savad.

Qoyma naqis əhli-dərd içrə Füzulini, təbib,
Eylə bir dərman ki, dərdin edə gün-gündən ziyad.