Od pərivəş kim, məlahət mülkünün sultanıdır,
Hökm onun hökmüdür, fərman onun fərmanıdır.

Sürdü Məcnun növbətin, indi mənəm rüsvayi-eşq,
Doğru derlər, hər zaman bir aşiqin dövranıdır.

Ləhzə-ləhzə könlüm odundan şərərlərdir çıxan,
Qətrə-qətrə göz tökən sanmın sirişkim qanıdır.

Çakilər cismimdə tiği-eşqdən, eyb etməyiz
Kim, cünun gülzarının bunlar güli-xəndanıdır.

Ey Füzuli, ola kim rəhm edə yar əfğanına,
Ağlagil zar, onca kim zar ağlamaq imkanıdır.