Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı?
Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı?
Qəmu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan.
Qəmim pünhan tutardım mən, dedilər yarə qıl rövşən
Şəbi-hicran yanar canım, tökər qan çeşmi-giryanım
Güli-rüsxarinə qarşı gözümdən qanlı axar su,
Degildim mən sənə mail, sən etdin əqlimi zail,
Füzuli rind ü şeydadır, həmişə xəlqə rüsvadır,
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info