|
DE
Bakı demə, şəhri-mülazəl füqəra de! Bakı demə, bir mənbəyi-molla, füqəha de! Bakı demə, bir kaşıfı-əsrari-xəfa de! Bakı demə, bir mədəni-ənduhü bəla de!
Bakı deyirəm, bak edirəm yol kəsənindən, Xof eyləyirəm həm yağanından, əsənindən. Mən qorxuram Allahqulusundan, Həsənindən, Əfsanə demə, sözlərimə sidqü səfa de! Bakı demə, bir mədəni-ənduhü bəla de!
Canım sıxılır Məşhədi Abbasını görçək, Rəngim qaçır a... beldə kərastasını görçək, Halım pozulur seyyidü mollasını görçək, Molla demə, ağayi-əmirilüməra de! Bakı demə, bir mənbeyi-molla, füqəha de!
Bakı sözü Avropada övradi-zəbandır, Bakı qoçusu sərvəri-əşrari-zəmandır. Bakı, Quba meydanına bax, dopdolu qandır, Bakılı demə, əhlinə, pamali-cəfa de! Bakı demə, bir mədəni-ənduhü bəla de!
Bakıda gedibdir qabağa xeyli maarif... Artıb nə qədər intiligent, alimü arif, Olmuş neçə milyon bu cənabanə məsarif Bakıya de, bunlarda tapılmazmı dəva, de? Bakı demə, bir məcmeyi-əhli-ürəfa de!
Mollalıq ibarətdi əba ilə qəbadan, Ariflik özü büxlü həsəd, şürbü zinadan Kim der ki, əsər yox belə Bakıda vəfadan? Bakı demə, cövlangəhi-əşyaxi-səba de! Bakı demə, illətlər üçün dari-şəfa de!
Bakı demə, almış yeni bir rəng, yeni bu, Bakıya de,əski, yeni pir, kaşıfıdır bu. Bakıda demə dilbəri-hürriyyət açar ru, Bakıda əsarətdədi bilfel nisa de! Bakı demə, bir məskəni-cəkkadü cəfa de!
Bakı demə, darül-fəqru gəda de! Bakı demə, bir məxzəni-ərbabü ğina de! Bakı demə, bir mərhəmətü lütfi-xuda de!
Şəmşirək “Zənbur”, 1909, N 42.
|