Eylədi çün şəhri Tiflis içrə sükna “Şərqi-rus”

Saldı sayə aləmə çün nəxli-tuba “Şərqi-rus”.

Rəşki-aləm eylədi bu şəhri ol alicənab,

Türfə mətləb, türfə məqsəd, türfə məva “Şərqi-rus”

Açdı çox nitqi-göhərbarü dürəfşani-məqal,

Əhli-aləm eylədi kəsbi-təcəlla “Şərqi-rus”.

Zülməti-heyrətdə qalmışdı təmam islamiyan,

Oldu bu zülmətsəradə nuri-beyza “Şərqi-rus”.

Qeyri millətlər içində qalmış idik kur tək,

Türfə bəxş etdi bizə bir fəxri-əzma “Şərqi-rus”.

Qadiri-həyyi-əzəldən cümlə eylər arizu,

Payidar olmaxluğun pir ilə bürna “Şərqi-rus”.

Bu cəridə gündəlik olmaqla, aləm sərbəsər,

Xürrəmə məsrur olub əlavü ədna “Şərqi-rus”.

Bəs bizə vacib deyilmi, boylə bir millətpərəst

Şəxsə etməklik təmənna ömrü-tula “Şərqi-rus”.

Şükrilillah, bəxtəvər millətlərə həmta edib,

Təneyi-əğyardən qıldı mübərra “Şərqi-rus”...

Malü can millət yolunda bəs ki, tərkü sərf edib,

Aşiqi-millətdi bu safü müsəffa “Şəqri-rus”.

Sətlər çün zülfi-mişkinsayi-yari-dilrüba,

Aşiri-canda dili kim, eylər əhya “Şərqi-rus”.

Maşaallah, cilvəli əbruyi-canan tək müdam

Mərhəmətlə eyləyir hər ləhzə iyma “Şərqi-rus”.

Əhsənullah, əhsənullah, əhsənullah, mərhəba,

Həm cəzakəllahu xeyrən yövmi-üqba, “Şərqi-rus”.

Qədrü qiymət hiss edən ariflərə izhardır

Kim, bu millət dərdinə eylər müdava “Şərqi-rus”.

Xaliqi-aləm Məhəmməd Mustafanın həqqinə

Günbəgün, saətbəsaət etsin əla “Şərqi-rus”.

Eyləsin cümlə həsudin dəhrara xarü zəlil,

Kəsməsin icabdən lütfini əsla “Şərqi-rus”.

Var ümidim, Bikəsa, bu nəzm pürsəhvü qələt

Kim, ola məqbuli-dərgahi-əhibba “Şərqi-rus”.

Əli Məmmədov (S)

“Şərqi-rus”, 1904, â„– 137.