Əməlin yox, adın müsəlmandır,

Surətin, batinin yox, insandır,

Sənə insan demək də böhtandır,

Yırtıcısan, yerin neyistandır,

Səndən insan olan gürizandır.

Mütənəffirdi səndən insanlar,

Səni bilmir bəşər müsəlmanlar.

Sahibi-elmü əqlü vicdanlar,

Sənə öz xaliqin də düşmandır,

Səni xəlq etmədən peşimandır.

Yaradıbdır məgər səni allah

Ki, ola məhv əlində xəlqullah?

Nədi bu zülm ey ədüvvullah?

Laxta-laxta üzü yerin qandır,

Nədi bunca, əcəb, nə tüğyandır?

Özgələr................aşına,

Dörd tərəfdən qapazlayır başına.

. . . . . . . . . . . . . . . .yaşına.

Al əvəz qardaşından, asandır,

Xaneyi-din əlində virandır.

Mən bilə bilmirəm nə cövhərsən?

Necə nütfə, zina pesərsən sən?

Töxmi-iblis, mayeyi-şərsən,

Atəşində bilad suzandır,

Bədənim hər dəqiqə lərzandır,

Dağınıq huş, dil pərişandır,

Allah, allah, bu hansı dövrandır?

Kefsiz

“Molla Nəsrəddin”, 1912, â„– 2.