Ey könül, etmə şurü qovğa hiç!

Çəkmə bihudə rənci-sevda hiç!

Bivəfa ömrə e’tibar etmə,

Olma aludə fikrə əsla, hiç!

Xak olur aqibət fəqirü qəni,

Hasili-malü mülki-dünya hiç!

Arif ol, arif, olma zahidi-xüşk,

Ixtiyar etmə zöhdü təqva hiç!

Mübtəla olma nəş’eyi-bəngə,

Meyi-gülfam, cami-mina hiç!

Hümmət et, olginən yəqin əhli,

Küfrü din bəhsi etmə, qət’a, hiç!

Ey Nəbati, səninlə həqdir yar,

Qəm yemə, aləm olsa ə’da, hiç!