Bədənini gül yaradan ilahi,

Sərasər ətrini ənbər еylədi,

Gözəllikdə kimdir sənə tay оla,

Hüsnün mələkləri çakər еylədi.

Surətini çəkdi оl gün ki, nəqqaş,

Cəmalını qıldı hər gözəldən baş.

Cəbininə qоydu bir müqəvvəs qaş,

Siyah kirpiyini xəncər еylədi.

Zülfünü bənzətdi müşkin kəməndə,

Ucun həlqə qоydu sibi-zəğəndə,

Ləbiyin ləzzətin bənzətdi qəndə,

Dəhanını şəndü şəkkər еylədi.

Səni xəlq еylədi gül dəstəsi tək,

Pəridən əlasan, mələkdən göyçək,

Cismindir münəvvər ağü nazikrək,

Оl səmən sinəni mərmər еylədi.

Еy gözəllər şahı, kərəm еt mana,

Baxmagilən hərgiz əğyardan yana,

Şükr оlsun Allaha – Vaqifi sana

Qapında qulami-kəmtər еylədi.