Əsrlərdən bəri zülmə alışan,

Qan içən, qan qusan, ey şər insan!

Aldımı qəlbinizi qisvəti-şum?[i]

Yakdımı ruhunuzu badi-səmum?

Görünürmü sizə xoş qanlı həyat?

Unudulmuş bəşəriyyət, heyhat!

Hamımız bir yuva pərvərdəsiyik!

Hamımız bir günəşin zərrəsiyik!

Ayırmaz bizləri təğyiri-lisan,

Ayırmaz bizləri təbdili-məkan.

Ayırmaz bizləri incil, Quran,

Ayırmaz bizləri sərhəddi-şəhan[ii].

Ayırmaz bizləri ümmanü mühit,

Ayırmaz bizləri səhrayi-bəsit[iii].

Ayırmaz bizləri həşmətli cibal,

Ayırmaz şərq, cənub, qərb, şimal.

Yetişər kinü ədavət daşımaq,

Qoxumuş məzhəblərdə yaşamaq

Uzadın dəsti-üxüvvət[iv] sıxalım.

Rişeyi-zülmü, nifaqı yıxalım!

Qəlbimizdə yaşasın möhrü vəfa.

Verəlim bir-birinə dəsti-vəfa[v].                  

                                                      1910