Qonaq Kitabı
Ey güli-susən, səni bir natəvan çəkmiş məgər?

 

Ey güli-susən, səni bir natəvan çəkmiş məgər?

Bir məhi-ali məqamə bəndivan çəkmiş məgər?

 

Beylə tarik rəng ilə girmiş o qəsrə bilməyib,

Sillələr rüxsarınə ol bağban çəkmiş məgər?

 

Çünki bu gülşəndə sərkərdan gəzənlər çoxdu, çox,

 

Ol səbəbdən pasibanlar xoş nişan çəkmiş məgər?

 

Rəngü buyindən müzəyyəndir büsati-bəzmi-gül,

Xameyi-nəqqaşi-qüdrət gülsitan çəkmiş məgər?

 

Bu qədər lütfü nəzakət kim sənin hüsnündədir,

Lütfi-təbilə səni ol Natəvan çəkmiş məgər?

 

Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı,

Nə də bu aləm ara dil müqəyyədi-qəm olaydı.

 

Nə hicr atəşinə odlanıb yanaydı dilim,

Nə eşqin içrə könül böylə şad xürrəm olaydı.

 

Nə sərv qəddin olaydı, nə həsrətilə gözüm gur

Nə ruzgar fəraqində qamətim xəm olaydı.

 

 



 
[1] 
 
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info