O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim
O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim. Xətadır çeşmi-məstin ahuyi-Tatarə bənzətdim. Gözün mərdümləri sərməst olub tökmək dilər qanı Düzübdür hər tərəf peykan əcəb xunxara bənzətdim, Çəkilmiş guşəyə bülbül, fəğanü nalələr eylər. Düşən gül üstə damə əndəli-zarə bənzətdim. Tutub kəc gərdənin hər ləhzə olmuş məhvi-nəzzarə,
Yar ardınca baxan bir aşiqi-naçara bənzətdim. Görüb tərfi-binaguşunda cin-cin zulfi-mişkini, O gənci-şayəgan üstə yatan şahmara bənzətdim. Der idin: kim, nədəndir Qeys olub divaneyi-aləm? Cünun sərriştəsi ol turreyi-tərrarə bənzətdim. Cəfayi-dəhrdən gördüm edərdi şəkvə bir müztər Səsindən Natəvani-bidilü əfkarə bənzətdim.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info