Dün dedim: ”“ Tərk et yolunda, təndə candır sən deyən
Dün dedim: – Tərk et yolunda, təndə candır sən deyən, Leyk bu cismim içində laməkandır sən deyən.
Yarə sordum ki, dəhanın ğönçədir, ya zərrədir? Yar eydir: – Mən dəxi bilmən, binişandır sən deyən.
Mən dedim: – Gördüm şəbistan pərdədən ol çöhrəni, Yar eydir – Yarın degildir, binişandır sən deyən.[1]
Mən dedim: – Mənzərdə gördüm pür cəmalın hər gecə. Yar eydir: – Təkdürür ol, mah – asimandır sən deyən.[2]
Bu Xətayi dedi kim, yüzündə gördü həq yüzün, Der: – Xəyalındır sənin, gözdən nihandır sən deyən. [1] Burada, ikinci beytdəki qafiyə təkrar edilmişdir, “binişandır” yerinə “gülüstandır” yazılsa, məna və qafiyə düzələr. [2] Buradakı mah-asimandır sözü mahi-asimandır, yəni göyün Ayıdır tərkibinin vəznə görə təhrif olunmuş şəklidir.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info