Çıxmadı eşqin sənin bir ləhzə canımdan mənim
Çıxmadı eşqin sənin bir ləhzə canımdan mənim, Mehri-yüzin yegdürür ruhi-rəvanımdan mənim.
Gül yüzini yad edəndə, ey pərirüx, qönçə ləb, Od çıxar susən təki hər dəm zəbanımdan mənim.
Əksi-sayəndir vücudim, ey boyu sərvi-rəvan, Getməsün sayən sənin bir ləhzə yanımdan mənim.
Pərtövi-xurşidi-ruyini görəndə zərrə tək, Bulmaya heç kimsənə namü nişanımdan mənim.
Firqəti qəsd etmədin miskin Xətayi xəstəyə Bir xəbər ver, ey səba, ol gülüstanımdan mənim.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info