Sünbülün küfründən, ey şəhzadə, iman münfəil.

Xətti-səbzin rövnəqindən bərgi-reyhan münfəil.

Zülmətə nur oldu zülfün, ay yüzündən şərmsar,

Ləblərin şövqindən ol ləli-Bədəxşan münfəil.

Pərtövi-hüsnin ziyasından Sürəyyadır xəcil,

Surətin tabından ol xurşidi-taban münfəil.

Ey səba, billah, dilimdən söylə kim, çox olmasun

Mahtab üstündən ol zülfi-pərişan münfəil.

Qeyrətindən bir nəzər fanus yüzün göstərmədi,

Məclisində yandırır çün şəmi-pünhan münfəil.

Ol zaman kim, dilbərim bustanə girdi seyr içün,

Qamətindən oldu hər sərvi-xuraman münfəil

Uş Xətayi sözlərindən əhli-ürfan utanur,

Cahilü nadan, rəqibü namüsəlman münfəil.