Həsrətindən, dilbəra, qıldı du çeşmim xabsiz,

Eylə kim, yulduzlar olur gecə gögdə xabsiz.

Ta sədəf ağzında yarın görmüşəm dür dişlərin,

Eşq bəhrində könül ol mənidən ğərqabsiz.

Zülməti-hicranda qaldım, bir mədəd qıl halimə,

Ey pərivəş, çünki rüxsar ilə siz məhtabsiz.

Əhli-həq qapundan özgə heç yerdə qılmaz sücud,

Ey sənəm, çün daima aşiqlərə mehrabsiz.

Bu Xətayinin vücudi oldu nurindən zühur,

İki aləm zərrədir, xurşidi-aləmtab siz.