Ol kimsə kim, bu dünyəvü üqbadə şahdir,

Həm ənbiyalər üstə ulu padşahdır.

Tərif edüb sifatini, şirim dedi xuda,

Bu doğru sözə insü məlayik güvahdir.

Həm bəhrü kanü kuhi-vilayətdir ol Əli,

Düşmən anın qatında qamu bərgi-kahdir.

Olmaz qənim Qənbərinə bəbrü əjdəha.

Çün həmdəmi ol şahi-cəhanın ilahdir.

Hər kim anı sevirsə, Yəziddən nə fikri var?

Çün qullarına xövfü xətərdən pənahdir.

Ol mədəni-vilayət anın asitanidir

Kim, eşigində insü mələk dadxahdir.

Gər bürcü-ərşin üstə mələk anı sevməsə,

Harut tək məqami anın qəri-cahdir.

Bürcində övliyalarin ol, filməsəl, tamam

Kövkəb içində nisbəti xurşidü mahdir.

Məhşər günündə lütfin umar dəstgir ola,

Miskin Xətayiyi-xəstəyə kim, pürgünahdir.