Ey günəş, hüsnin xəyalı ta ki könlümdən keçər,

Qanlu yaşım yəm təki dolmuşdur andan sərbəsər.

Nalələr kim, gecələr ta sübh olunca eylərəm,

Qorxuram hicrindən anın razi-pünhanım açər.

Necə sərxoş olmasun dövründən anın dilbərim

Nərgisi-məstaniniz kim, su kimi qanım içər.

Leyli zülfinin ğəmi qıldı pərişan əqlimi,

Eylə Məcnunəm ki, Məcnun görsə həm, məndən qaçər.

Çox yaşagil çün mana yar olmadın, ey səngdil,

Bu Xətayi oldu qəhrindən sənin zirü zəbər.