Dilbəra, hicrin yərasinə ləbin mərhəm düşər,

Ol dişün incusi tək dəryadə həm dür kəm düşər.

Mən səninlən, dilbəra, bir əhdü peyman eyləsəm,

Müddəilərinin içində dəmbədəm matəm düşər.

Yüzüni eşq əhli gər görərsə, ey xubi-Xötən,

Onların könlündə qəm, qayğu, kədər xürrəm düşər.

Aləmi gəzdim təmamət, görmədim hüsnin kimi,

Dünyəni gəzsən xəmusin eylə səntək kəm düşər.

Bu Xətayinin kəlamini eşitsə hər zaman,

Ol Xötənlə Çin eli hər dəmbədəm bərhəm düşər.