Bir pəri heyraniyəm, bilmən məkani xandadır?

Kimsə bilməz dünyədə namü nişani xandadır?

Xubları sevmə deyüb tən etmə, ey naseh, mənə

Çünki bilməzsən məqami-cavidani xandadır.

Gəldi “sübhan-əlləzi əsra beəbdəh” şəninə,

Lövhi-məhfuz üstə ol hüsnin bəyani xandadır?

Mən dedim: – Bir busə ver. Der: – Can verüb almaq gərək.

Bu məkan içrə mətai-rayiqani xandadır?

Mən dedim: – Yüzünü göstər. Dedi: – Taqət yox sana.

Bu sualinə cəvabi, “ləntərani” xandadır?

Ta vüsalindən cüda düşdüm, həyatım qalmadı,

Dünyəvü üqbadə sənsiz zindəgani xandadır?

Xanda kim, yatım cəhanda yuxu gəlməz çeşmimə,

Bu Xətayi yatmağa yar asitani xandadır?