Ey könül, vəqti-bəhar etdü, xəzan olmuşdurur,

Su kənarında sənəm sərvi-rəvan olmuşdurur.

Ey fələk, dünya yüzində dövri-hicran keçdi çün,

Ol büti-namehribanım mehriban olmuşdurur.

Şərh edəndən bərlü şirin ləblərin övsafini

Mürği-canım tutiyi-şəkər zəban olmuşdurur.

Gərçi düşmən tənəsindən çox cəfa çəkdim, vəli

Şükr kim, işim bekami-dustan olmuşdurur.

Döşədi yüz dürlü xali bəzm üçün fərraşi-sün,

Saqiya, gəl kim, cəhan baği-cinan olmuşdurur.

Simü zərdən şaxlər doldurdu dəstü damənin,

Məclisi-şabaş içün gövhərfəşan olmuşdurur.

Uğraşanda ta ki, eşqin zərrə qılur dağları,

Bu Xətayi xəstə andan natəvan olmuşdurur.