Könül ta kim, ğəminlən aşinadır,

Qərarü səbrdən mütləq cüdadır.

Könül pənd almadı, sevdi yüzünü,

Ana bu dərdü möhnətlər səzadır.

Gəl ey həmdəm, həzər qıl, eşqə düşmə,

Bəladır xubları sevmək, bəladır.

Nola aşiqləri öldürsən, ey dust,

Ləbin bir busəsi yüz xunbəhadır.

Könül bir yarə vermişdir Xətayi,

Eşigində səlatinlər gədadır.