Hüsn ilə ziba imişsən, ya Əli, səndən mədəd
Hüsn ilə ziba imişsən, ya Əli, səndən mədəd, Görk içində bay imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Eşqlə məşuqü aşiq səndə olmuşdur zühur, Sirri-ma ovha imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Eşq oxirlər adini rahi-həqiqətdə sənin, Eşq ilə şeyda imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Övliyalar, ənbiyalar çoxdurur, illa ki sən, Cümlədən əla imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Möminə irşad edirsən lütfü ehsanü kərəm, Kafirə qovğa imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Yerdə, gögdə istəmir şol kor münafiqlər səni, Zahirən peyda imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
On səkiz min aləmin sirdaş sən sirrindədir, Mürşidi-bina imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Qisməti-ruzi-əzəldə həm müini-Mustəfa, Nərgisi-şəhla imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Anca kim, seyr eylədim, gəzdim vücudim şəhrini, Misli-bihəmta imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
Bu Xətayi xəstədil birliginə iqrar edir, Vahidi-yekta imişsən, ya Əli, səndən mədəd.
|