Munca cövr etdin mana, namehribanlıqdan nə sud?

Öldürəndən sonra, ey can, mehribanlıqdan nə sud?

Qəhrin ilən təlx keçdi çünki ömrüm dünyədə,

Yaşım yüzdən istəyübən şadimanlıqdan nə sud?

Bilməzəm neyçündürür düşmənligin bu növ ilən?

Lütfini görsətməyib, həm bu yamanlıqdan nə sud?

Çünki rəhmin yoxdurur mən piri-eşqin halinə,

Bu cəhan bağində, ey sərvim, cavanlıqdan nə sud?

Ey Xətayi, dilbərin çünkim cəfa eylər sana,

Bivəfa aləmdə böylə zindəganlıqdan nə sud?!