Əhli-həyatə söylərəm, ey həyyi-laməmat
Əhli-həyatə söylərəm, ey həyyi-laməmat, Fani cəhanda kimsəyə munis degil həyat.
Baqidir ol ki, derlər ani vacibəl-vücud, Fərmandır anə mümtənəat ilə mümkinat.
Can bəxş edər məmatə ləbin, ey Məsih dəm, İsalərin əcəbmi dəmindən bu möcüzat?
Məhdi-zəmin içində ki, tifli-nəbat edər, Ana həmişə dayeyi-lütf əmirdir nəbat.
Şətrənci-dəhr içindəki at oynadan xani? Təqdir beydəqi ani bir dəmdə qıldı mat.
Çün qul olan qapında görər qədri-səltənət, Bir qulunam ki, vermişəm ol qədr içün bərat.
Yetməz, Xətayi, zikr ilahın nüfusinə, Bir zat imiş ki, irməz anə zat ilən sifat.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info