Vəchində peydadır sənin ənvari-zati-kibriya
Vəchində peydadır sənin ənvari-zati-kibriya, Ol yüzə qarşu dəxi şərməndədir şəmsüz-züha.
Leyli cəmalından cüda Məcnun kimi sərgəştəyəm, Fərhadvar istər könül Şirin dodağından şəfa.
Cami-müsəffadan mana saqi içirdi bir qədəh, Sufi nə bilsin mən necə ol camdən buldum səfa.
Hər kim ki, tövhid əhlidir, ol didü vadid əhlidir. Ruzi-əzəldən ta ədəb istər kəmali-müntəha.
Mən cahilü nadan idim, ol hüsn üçün heyran idim, Ta gənc ikən pünhan idim, şimdi gözümdən zahira.
Eynül-yəqin həq sirrinə idrak edən insan idim, Ey mərifətdən bixəbər, insafə gəlgil (bidəğa).
Canü cəhani sizsizin neylər Xətayi xəstə dil, Səndən müdam ehsan dilər, çünki gədadır binəva.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info