Hüsnün bəyani sureyi-Yasinü haləta
Hüsnün bəyani sureyi-Yasinü haləta, Ey Kə`beyi-mübarəkü vey Mərveyi-Səfa.
Dövri-fələk verürsə mənə ixtiyarini, Bir tari-muyini dü cəhanə qılam bəha.
Gəlmiş degil, gəlibdürə bilməz beruzi-həşr Dövri-qəmər sənin təki bir şahi-məhliqa.
Kim ki, vüsalin istiyə ixlas ilə sənin, Üstündə zilli-sayeyi-səadət dutar hüma.
Toprağə bas əyağini, ey gözlərim nuru Kim, xaki-payini dilərəm bəhri-tutiya.
Şeydavü məstü valehü heyranəm, ey sənəm, Ixlas ilə yolunda mənəm rindü canfəda.
Xurşidü mahü cümlə sitarə bər əncümən Qıldı sücüd surətinə, ey əzizi-ma.
Ruh müsəvvər oldu yüzündən beabü gil, Sənsən, şəha, bu əhsəni-təqvimə kimiya.
Insan deyirdi göydə mələk yox idi hənuz, Sən var idin cəhanda, əya dürri-ibtida.
Həmtasi ol şəhənşahi-ə`zəm nigarımın Yoxdur behəqqi-hörməti-övladi-Mustəfa.
Yarın yolunda xəstə Xətayi yoruxmə tiğ, Olgil şəhidi-dəşti-biyabani-Kərbəla.
|