Əla, ey dürri-bəhri-laməkanım,

Əla, ey lə’li-kani-kün-fəkanım.

Oxuyum, dinlə sən ənfüs kitabın,

Hədisi bəs səhihdir oxuyanım.

Ki, hər nə var isə afaq içində

Var ol ənfüsdə, yoxdur imtəhanım.

Hürufi-əql imiş bu məstər əşya,

Yazılmış nüsxeyi-iki cahanım.

Buyurdu Şahi-mərdan şiri-yəzdan:

Özün biləni yarılğar uğanım.

Tanıyan nəfsini tanır xudasın,

Dəxi yarlıq edər şahi-zamanım.

Qəza ilə qədərdir fe’li-niyyət,

Xirəddir ərşi-kürsi, lövhi-canım.

On iki bürc ilə yeddi kəvakib

Olur başdan ayaq bu yeddi sanım.

Büruc içrə əyaq Hutü Həməl – baş,

Qəmər həm övkədir, bürcü zəbanım.

Ütarid təb’imiz, böyrək bu Zöhrə,

Ürəkdir şəmsü xurşidi-təbanım.

Dalaq oldu Zühəl, Mərrix həm öd,

Bağırsaq Müştəri, göbək Mizanım.

Boyum – Suvü qolum – Cövza bilirmən,

Bu sözdə yoxdurur zərrə gümanım.

Sümük – torpaq, diş yeldir, sinir – yer,

Olur od, qanü ət abi-rəvanım.

Vücudda bəlğəmü sevdavü səfra

Qılır qələbə olur, sərçeşmə canım.

Əsəd köksümdürür, əmcək Sərətan,

Bağırsağ Sünbülə, göbək Mizanım.

Solum Məğrib, sağım Məşriq, yəmin – ön,

Baş üstün, sol yasar üstdən dabanım.

Könülün qütbüdür gərdunda gərdan,

Görünər arxadakı kəhkəşanım.

Məsəldə təb’imizdir yeddi qat yer,

Ağaclar tük olur, dağ üstüxanım.

Əl-ayaqdır qamu işlərdə kamil,

Qulaq naibdürür, göz didəbanım.

Fələkdir atamız, ğübra anamız,

Qamu əşya bəradər mehribanım.

Təvarix bəyyinat, gərdiş təvəqqüf

Olur bir nöqtədir, ey nüktədanım.

Qaranqu qayğıdan, şadlıq işıqdan

Olur batin nihan, zahir əyanım.

Yenə dırnağü dişlər oldu mə’dən,

Sümüklərdə iliklər oldu kanım.

Vücudum dörd fəsil oldu ənasir,

Bulud öfgə, yaşım yağmur yağanım.

Buludun kükrəgi olsa yaşımdan,

Çaxılmış bərq urar rə’di-fəğanım.

Xəyalın nəqşidir cümləsi təzvir,

Yavuzluq, əyrilik, gümrah gümanım.

Təvəhhüm Əzrail, fəhmim Mikail

Ki, Israfildürür niqti-zəbanım.

Xirəddir Cəbrail, Mürsəl dilimiz,

Könül içrə durar razi-nihanım.

Olubdur yeddi iqlim, yeddi ə’za,

Könül təxti dəxidir eşqi-şanım.

Olur pərhiz arı taət xudaya

Bulubdur xəlvəti üzlət rəvanım.

On iki ay dolar, bir il tükənər

Olur əbcəd bu sinü şin nişanım.

Müfəssəl surət oldu zati-mücməl

Süfati-zat imiş cismimlə canım.

Qaranğu qayğıdan, uyğu ədəmdən,

Bilik uçmağımış, damu nadanım.

Müləvvəslər, cəhillər divü şeytan,

Ariflərdir mələk əhli-imanım.

Savaşməklik, dalaşməklik, irişmək

Qamu itlikdürür, adəm-nişanım.

Təvazö’ adamü qaplan təkəbbür,

Qəzəblənmək dəxi edər ilanım.

Həsəd tutmaq donuz, ayı sifətdir

Qarınca hirslərim, kinə çayanım.

Sığırlıq çox yemək, şəhvət eşəklik,

Yavuz xu qurd, tilki hiylə qılanım.

Qarılıq qış, yaz oldu igidlik,

Tifillik yay imiş, kəhl cavanım.

Vücudum şəhrinin cəlladı dişdir,

Nə ki loğma sunar çeynər dəhanım.