Könül, xəstə vü mən zaram səninçün
Könül, xəstə vü mən zaram səninçün Rəvan məcruhü bimaram səninçün.
Əlac eylə, əlindən vardım, ey dust, Qəmim yegil ki, qəmxaram səninçün.
Nə oldu əzmi-mehmanxanə qılsan, Ürək yağını yaxaram səninçün.
Əridi iliyim, sındı sümüyüm Tənimdən can gedər, yarım, səninçün.
Əzəldən bu mənə qismət qalıbdır Ki, hicr oduna yanaram səninçün.
Çü bülbül düşübəm gülşəndən ayrı, Yenə həmsöhbəti-xaram səninçün.
Sənin eşqin məni məndən alıbdır, Tənimdən külli-bizaram səninçün.
Nəsimini soyarlar Şam içində, Fəğan eylər, giriftaram səninçün.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info