Ey pərtövi-diyari-rüxün nuri-kainat

Kim, sünbülün səlasili həllali-müşkilat.

Yarəb, sifatını necə verim bu aləmə,

Gər sən mənimlə olasan, ey dürri-bəhri-zat.

Etdi nüzul şə’ninə göydən kəlami-həq,

Şərhü bəyanü surətin ismi tənəzzülat.

Nari-cəhimə saldı məni hicri-firqətin,

Musayi-ləntərani kimi istərəm nəcat.

Xanda bulam təriqi-vüsalın məhəbbətin,

Mən binəvaya olmasa gər səndən iltifat.

Məndən zəkati-hüsnünü, ey şah, əsirgəmə,

Daim qəni zəkatın umar vacibüzzəkat.

Kəşf oldu sirr xali-xətindən Nəsimiyə,

Elmül-əruz içində məfailü failat.