Qonaq Kitabı
Eyyühər-rağıbunə fil övqat

Eyyühər-rağıbunə fil övqat,

Üzküruha fəma məza qəd fat.

 

Foti fersət məkon ki, vəqti səfast

Ki, bəsi həst dər cəhan afat.[i]

 

İrdi bir dəm ki, bəhcətindən anın

Səkkiz uçmağa döndü altı cəhat.

 

İş kəma aşə aşiqü mə’şuq

Tarətin-nəfsü tabətil-ovqat.

 

Səbzeyi Xızrvəş cəvani yaft,

Çeşmeyi abira rəsid həyat.[ii]

 

Nəzər et ölü yer dirildiyinə,

Rəhmət asar göstərir ayat.

 

Darətin-nayibatu bil əqdah,

Ğünnətit tayiratu bil əsvat.

 

Cilvəgər şod həme ərayisi bağ

Çün bərəfruxt rüx benini nəbat.[iii]

 

Meyü mə’şuq, səbzə, abi-rəvan

Bəndi-qəmdən bu dördü verdi nəcat.

 

İnnəmərrahü rahətül-ərvah

Əntə əşrib rəvayihəl kasat.

 

Xassə dər e’tidali novruzi

K’ab kövsər şodi, cahan cənnat.[iv]

 

Bərəkət istəmə ol adəmdən

Ki, bu mövsümdə etməyə hərəkat.

 

Lakinnəd dəhrü qəd yünadina,

Əksəriz-zikrə və xadimil-ləzzat.

 

Hasili nist ömri fanira

Coz mülaqati xaki paki sifat.[v]

 

Qəlbilə gər diri olasan hey

Həqq özün eyləyə sənə isbat.

 

Əlləzi fahimayətin qəd aşə

Mən yəfutu visaluhu qədfat

 

An ki, tiğəş bemülk dad qərar,

V’anki hökməş zəkat bordo səbat.[vi]

 

Qüdrətin rif’ətin mehrü fələk

Sədrisinə dedi və verdi bərat.

 

Nəzəri küllü fe’lihi həsənün

Fəyəkününəhü əbül-həsənat.

 

Ey be Xızrü Isgəndəri məşhur

Nuri gəştə be ədli to zülmat.[vii]

 

Rümü Şam mülki başına sədəqə,

Çinü maçin eli təninə zəkat.

 

Ünzilət fil kəlami vəl Incil

Kütübət fiz Zəburu vət Tovrat.

 

Ayəti ədlü bəzlü elm əməl,

Çar sifatha ki, dər to şod yek zat.[viii]

 

Gözümün Şətti həsrətində müdam

Niligun eyləmiş donunu Fərat.

 

Bəxt şəm’ini gör üzündə anın,

Ki, misaldır ricacəvü müşkat.

 

Rüx tutarsan piyadəyi həm şah,

Filü fərzin nola çü sürsən at.

 

Nüsrətin Rum elində tiksə ələm,

Küfrü məhv eyləyə Həbəşdə qəzat.

 

Suda yoxdur lətafətin canı

Odda varmı məhabətin, heyhat…

 

Aləmül-qeyb xatirin misli,

Nəqşi-divar, surəti-mir’at.

 

Tur oldur, şəha ki, Musavar

Qəlb Turunda eylədin miqat.

 

Baş urub səcdə qılır əyağına,

Sən əyaq içəcək bəninü nəbat.

 

Yenə əhli firiştələr göydən

Çağırır nuş bad abi-həyat.

 

Cam ilə olduğundan ləb-bər-ləb,

Ləbi şərbət olur, piyalə nəbat.

 

Bulmadı bu qəsidənin mislin

Həddi-Sivas, xütteyi-Toqat.

 

Şükr əmlak içində kim, vardır,

Mədhinizdə bunun kimi əbyat.

 

Çün Nəsimi sənindürür, rəhm et

Kim, olubdur o, müstəhəqqi-zəkat.

 

Necə edə təsəlli edibəni

Səllətil qəlbi, üzlətil xələvat.[ix]

 

Cığanın nəğmən ilə hər biri dil,

Mən çalaram deyə verə nəğəmat.

 

Vəqtidir kim, dua yerinə yetə,

Müstəcab edə qaziyül-hacat.

 

Rövzəsinə rəsuli-yəzdanın

İrdiyincə təhiyyətü səlavat.

 

Həzrətində budur yəqin diləyim,



 
[1] [2] 
 
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info