Əlif ”“ Ə”™la qamətin hər kim görər bican olur
Əlif – Ə’la qamətin hər kim görər bican olur, Bey – Bəşarət buldu hər kim dilbəri sultan olur.
Tey – Təmənna vəslini etdim, niyazım uşbudur, Sey – Səna etməklik içün uş canım qurban olur.
Cim – Cümlə xubların sultanı sənsən, ey pəri, Hey – Hüsn içrə nigarım Yusifi-Kən’an olur.
Xey – Xəyalın könlümü yaxdıvü yandırdı məni, Dal – Divanə olub əz qəm ki, bağrım qan olur.
Zal – Zövqüm var ola ki, ta sənin eşqində mən, Rey – Rəvayət qıldı mana kirpiyi peykan olur.
Zey – Zavalın olmasın, canım fəda olsun sana, Sin – Səadət görsə dermən bağrım uş büryan olur.
Şin – Şərabi-ləblərini içənə yoxdur zaval, Sad – Sün’ünlə yenə kövnü məkan bustan olur.
Zad – Zəll ayı üzündür cümlə hərfi-kafi-nun, Ayn – Aləm xəlqi mana sənsizin düşman olur.
Ğayn – Ğarət qıldı barca ləşkəri can şəhrini, Fey – Fəraqın yaxdı oda, uş könül giryan olur.
Qaf – Qüvvət qalmadı artıq tənimdə taqətim, Kaf – Kafir gözlərin kim Rüstəmi-dəstan olur.
Lam – La yoxdur könüldə doğdu eşqimdən əzəl, Mim – Müsəlsəl kirpiyindir oxları pərran olur.
Nun – Necə baxdım mən əndər rövşənayi boyuna, Vav – Vallah sənsizin cənnət mana zindan olur.
Hey – Həvəslənib dilərmən şol qəmərtək üzünü, Lam əlif – La dolğunub baxsam cahan viran olur.
Ey Nəsimi, eşq ilə ayıtdın qəzəlni yar üçün Yey – Yanağın güllərinə cümlə can heyran olur.
|