Qonaq Kitabı
Cami-səfayı bizə sun, saqiya

 

Cami-səfayı bizə sun, saqiya

Kim, susamış ol meyə əhli-səfa!

 

Şol meyi kim, günəş anın camıdır,

Şol ki, buyurmuş və səqahüm xuda.

 

Şol kim, anın şə’ninə oldu nüzul,

Sureyi-taha ilə həm həl-əta.

 

Ərşi-ilahi ilə içər müdam

Cam ələl-ərş meyi-istiva.

 

Kim ki, bu meyxanəyə basdı qədəm,

Bisərü pa olduvü sər, ya nə pa?

 

Şahidi-qeybi ilə oldu hərif,

Həstiyi-pəndardan oldu cüda.

 

Hur ilə cənnətdə məqam eylədi,

Ömri-əbəd bulduvü gördü liqa.

 

Xızr kimi içdi həyat abını,

Canü təni cümləsi oldu bəqa.

 

Ey çəmənü rövzə boyun sidrəsi,

Hüsnü məlahətdə rüxün müntəha!

 

Məskəni-ərvah saçındır, saçın,

Lə’li-ləbin canlara darüş-şəfa.

 

Zülfünü vəl-leyl oxuram hər gecə,

Üzünü hər ertədə şəmsüz-züha.

 

Gör bu Nəsimi nəfəsi kim, necə

Buyi-Məsiha kimidir canfəza.

 

Nəzmi-Nəsimi ki, dürərdir adı,

Gör ki, nə gövhər satar, olmaz bəha.

 

 



 
[1] 
 
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info