Ol Kə’beyi-mə’na mənəm kim, qibleyi-rəhmanıyam,

Ol nitqü rəbbani mənəm ki, höccəti-bürhanıyam.

Çün on səkiz min aləmin cudü vücudu xud mənəm,

Cümlə cahan təndir mana, mən bu cahanın canıyam.

Ol qabü-qövseynə irən, ol surəti ziba görən,

Həm surəti-ziba mənəm, həm surəti-yəzdanıyam.

Sən bu sərayi-fanidə istər isən eyni-bəqa,

Nəfsini əvvəl tanı kim, həqqi derisən tanııyam.

Ol küntə kənzi derisən, aləmdə rövşən gün kimi,

Ol gövhərə rövşən mənəm, bil ki, mən onun kanıyam.

Ol şəkkəri-lə’li-ləbin, ol tutiyi-məsti mənəm,

Ol cənnəti-qüdsün bu gün mən bülbüli-xoşxanıyam.

Götür vücudun zülmətin, eyvani-nura vasil ol

Kim, şə’ninin nuri mənəm, mən nurinin eyvanıyam.

Ariflərə hadi mənəm, çünki hidayət nuruyam,

Sevdasıyam, sevdasının məşhuruyam, heyranıyam.

Mən ol Nəsimiyəm bu gün abi-həyatım içənə

Xızrın bəqa ömrü mənəm kim, çeşmeyi-heyvanıyam.