Cahanı tərk edib bezdim cahandan,

Cahan oldum, cahan oldum haçandan.

Əgər məhbuba istərsən ulaşmaq,

Gəlib keçmək gərəksən kün-fəkandan.

Cahanın səhl imiş sudü ziyanı,

Qo anın assisin, qurtar ziyandan.

Əgər cinni degilsən, adəmi bil,

K’anın əsli nədəndir, söylə andan.

Gümandan bilmədi heç kimsə həqqi,

Yəqindir kim, yəqin bitməz gümandan.

Gülü bitməz tikənsiz dünyanın çün,

Gülü tərk eylə, keç cövri-tikandan.

Dodağı candır ol şirindəhanın,

Məgər qafildir ol şirindəhandan?

Əyan oldu üzün, yarəb, saqınsın

Camalın fitneyi-axırzamandan.

Qamudan keçmişəm lillahi-fillah,

Məgər şol türreyi-ənbərfəşandan.

Əleyna cəm’əhü bəs latəhərrik,

Günəş müstəğnidir şərhü bəyandan.

Yerü gög dolu həqqin ayətidir,

Vəli gözsüz xəbərsizdir nişandan.

Nəsiminin muradı çün sən oldun,

Nəzər qət’ eylədi kövnü məkandan.