Səfa bağışlamış bağa səba İsaləin dəmdən,

Yaşarmış quru ağaclar netəkim nəxl Məryəmdən,

Şol irmaqlar gülab olmuş, əbiri xoştürab olmuş,

Nəbata fəthi-bab olmuş, yenə ol kaşifi-qəmdən.

Yenə ol aləmül-qeybin xəbər gəldi çərisindən,

Ön əvvəl qarın altından gəlir casus çiydəmdən.

Nə dəryadır irişdim uş əcaib ləşkəri-xamuş,

Kimi al, kimi ətləspuş, kiminini donu göy qəmdən.

Əcəb gəncinə açılmış, çiçəklər yerə saçılmış,

Bəlirməz yer zümurrüddən, zümürrüd üzüdur həmdəm.

Gəlir susən qılınc ilən, soya donunu nəsrinin,

Çıxar xətmi sügü ilən, qapar qalxanı Rüstəmdən.

Gülə nərgis gözün süzdü, gül açıldı üzün düzdü,

Rəyahin sünbülün çözdü, saçar qoxuyu pərçəmdən.

Şəqayiq yasəmən dutar, şamama hülləvü əbhər,

Səmən simavü siminbər, ucalmış qamu xürrəmdən.

Sararmış ərğəvan bənzi kənari-cuyidən tanıq,

Sanasan Kə’bə sultanı üzün yur abi-zəmzəmdən.

Çü nilufər nəfərlənmiş məgər dildar lütfündən,

Bənövşə ikiqat olmuş, yatır çün zülfi-dərhəmdən.

Sənubər qafiyə əbhər sorar kim, nişə lal oldun,

Cavab ayıtdı, suç etdim dilim çəkdilər ənsəmdən.

Yerin yağmur həyatıdır, həyat uçmaq nəbatıdır,

Bahar onun səbatıdır ki, göstərər bu aləmdən.

Havada tutiyü qumru, çəməndə çəngü saz eylər,

Dutar ahəngini quşlar kimi zilü, kimi bəmdən.

Ağaclar hüllə puşindən, ya qönçə badə nuşindən,

Çəmən sərxoşi cuşindən, qədəh pürlə’li-şəbnəmdən.

Nə qafil evdə qalmışsan, sən ey qafil, bu mövsümdə,

Çü bülbül güldən ayrılmaz, ya aşiq yarü həmdəmdən.

Çü bilirsən sərəncamı, keçirmə püxtədən xamı,

Qənimət gör bu əyyamı, bu gün sən camı çək cəmdən.

Çü gördün güllər açılmış, suçular qeybə içilmiş,

Bulara qarşı biz daxi nuş etdik, içdik ol cəmdən.

Ələ gətir nigarını, ye, iç onunla varını,

Bu gün xoş keç qo yarını, qərəz xoş andır adəmdən.

Əyağa əl uralım uş, bu dəm eyşi sürəlim uş,

Dəmimiz xoş görəlim uş, neçələr qaldı bu dəmdən.

Gör ol salusü məhrumu, məni zöhd ilə qorxudur,

Sanasan kəndi dün gəlmiş bərat ilə cəhənnəmdən.

Bu asi qulların cürmü cahana imdimi gəldi,

Bizə ol dəmdə qalıbdır günah Həvvavü Adəmdən.

Nəsimi, asiyə uydun, vəli bunu dəxi duydun

Ki, cürmün bilənə rəhmət qılır həq matəqəddümdən.