Ey üzün nuri-zati-yəzdani
Ey üzün nuri-zati-yəzdani, Vey rüxündür süfati-rəhmani.
Kirpigin, qamu zülfü rüxsarın, Həq kəlamıdır, oxu Qur’anı.
Lövhi-məhfuzi-həq ələt-təhqiq, Adəmi bil, əgər zi insani.
Qabü qövseyn ilə müsəlman ol, Allah, Allah, budur müsəlmani?
Küfri zülfün savadına iman Gətirən buldu nuri-imanı.
Ləbi-lə’lindən içən abi-həyat, Nedə zülmətdə abi-heyvanı.
Yerü gög, xüldü rövzeyi-rizvan, Cənnəti-ədn imiş gülüstanı.
Uyma şeytana, nəfsini öldür, Oda buraxma cavidan canı.
Cana gir gör camali-cananə, Qalmayan cana, buldu cananı.
Sirri-sübhanəlləzi-əsra Yazdı vəchində dəsti-rəbbani.
Səcdə qıl adəmə firiştə kimi, Sən təkəbbürdən olma şeytani.
Gəl bu gün fani ol, bəqa bulasan, Danla sud eyləməz peşimani.
Ayü gün səcdə qıldılar üzünə, Ey camalilə Yusifi-sani.
İxtiyar eylə fəqri, dərviş ol, Fəqri bil tacü təxti-sultani.
Fəzli-həqdən Nəsimi, yetdi sana Mülkətü xatəmi-Süleymani.
|