Məqalindir bu rəncurun şəfası,

Şəfaül-qəlb məhbubun liqası.

Qaşındır vəhy, eynin ayətüllah,

Nəharü leyl anın ağü qarası.

Vüsalın şövqünü şol can bilir kim,

Anın canındadır eşqin bəlası.

Cəm ol arifdir, ey dilbər kim, oldu

Üzün ayineyi-geytinüması.

Gəl, ey aşiq, şəhid ol eşq içində

Ki, həqdir ol şəhidin qanbəhası.

Riyayi-zahid eylər eşqə inkar,

Bəladır zahidin zərqü riyası.

Fəqih adəmdən ürkər, səcdə qılmaz,

Məgər şeytandır ol şumun xudası.

Qiyamət qopdu, ey tacir, zərülbi’

Ki, yoxdur ol günün bey’ü şərası.

Əgər safisən, ey sufi, gey ətləs

Ki, biqədr oldu tamatın libası.

Nəsimidir vücudi-fərdi-mütləq,

Bu tövhidin əhəddəndir əsası.