Qonaq Kitabı
Sirri-ənəlhəq söylərəm aləmdə, pünhan gəlmişəm

 

Sirri-ənəlhəq söylərəm aləmdə, pünhan gəlmişəm,

Həm həq derəm, həq məndədir, həm xətmi-insan gəlmişəm.

 

Həm Lövhü Tovratü Zəbur, Incilü Qur’anü Sühəf,

Həm mən kəlami-natiqəm, həm cəm’i-Qur’an gəlmişəm.

 

Həm ayəti-rəhman mənəm, həm rəhməti-rəhman mənəm,

Həm vəhyi-mütləq söylərəm, həm nuri-yəzdən gəlmişəm.

 

Musa kimi didarına müştaqsan, gəl üştə gör,

Anəstünaram, həm şəcər, Musi-bin-Imran gəlmişəm.

 

Sevdan ilə məst olmuşam, həm içmişəm qəmdən müdam,

Məsti-ələstin camıyam niçün ki, tüğyan gəlmişəm.

 

Həm mən qələndərsurətəm, fərdəm, mücərrəd təcridəm,

Oldum fəqirü həm gəda, həm mülkə sultan gəlmişəm.

 

La-reybə-illa vəchəhu gəldi anın vəchində uş,

Aləmdə hüsnün vəchinə mən vəchi-bürhan gəlmişəm.

 

Hüsnü camalın nəqşini gördü əzəldə gözlərim,

Bu hüsnə heyran olmuşam, mən nəqşə heyran gəlmişəm.

 

Mişkin saçın zülmatına yol bulmaq istər, Xızrı gör,

Lə’lin şərabın içmişəm, mən abi-heyvan gəlmişəm.

 

Gəlmiş cahana şərh edər şimdi Nəsimi həq sözün,

Ani kim idrak eyləsin, mən sirri-pünhan gəlmişəm?!

 

 



 
[1] 
 
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info