Daldım yenə bir bəhrə ki, ümman dəxi bilməz,

Küfrün sözünü dünyada iman dəxi bilməz.

Buldum vücudun sübhi-əzəl vəhy ilə münzil,

Vəchin sözünü dünyada bürhan dəxi bilməz.

İblis əzəli lə’nət olub lə’nətə qaldı,

Lə’nət sözünü dünyada şeytan dəxi bilməz.

Musa əzəli qıldı vücudimi əsa çün,

Musa sözünü dünyada Imran dəxi bilməz.

Muşkil oluban çün bu sözü bilmədi kimsə,

Müşkil sözünü dünyada asan dəxi bilməz.

İnsan oluban camə geyib dünyaya gəldim,

İnsan sözünü dünyada ehsan dəxi bilməz.

Lö’löi-əzəl şöylə könül dopdolu oldu,

Lö’lə sözünü dünyada mərcan dəxi bilməz.

Düxan əzəli kim, sözünü vermədi yarə,

Düxan sözünü dünyada düxan dəxi bilməz.

Gənci-əzəli şöylə könül daşdı töküldü

Gəncüm sözünü dünyada viran dəxi bilməz.

Ey badi-səba, var, xəbəri yarə ilət kim,

Hüdhüd dilidir bunu Süleyman dəxi bilməz.

Zülfünə başın top edibən qoydu Nəsimi,

Zülfün sözünü dünyada çövkan dəxi bilməz.