Mollanın börkünü çalıb oğru,

Yüyürüb qaçdı bir bağa doğru.

Baxmadı oğrusu gedər nərəyə, -

Özü ancaq yüyürdü məqbərəyə.

Mollanı gördülər durur orada,

Dedilər: “Durmusan neçin burada?”

Dedi: “Bir oğru börkümü çaldı,

Qaçdı getdi, başım açıq qaldı”.

Dedilər: “Oğru qaçdı, getdi bağa,

Burada boş oturma, dur ayağa,

Bağa doğru get, eyləmə ehmal,

Oğrunu tap o yerdə, börkünü al”.

“Nəmə lazım, - dedi ki, - bağ haradır,

Oğrunun aqibət yeri buradır”.

İlk dəfə “Günəş” qəzetində (2 yanvar 1911, â„– 1) “Ə.S.” imzası ilə çap olunmuşdur.