ANALAR BƏZƏYİ
Gər olsa nisadə elmü irfan, Övladə edər o yolda iman.
Əksi olaraq bu müddəanın, Olmaz isə elmi bir anaın –
Övladə çatar haman cəhalət, Nə əql olur onda, nə fərasət.
Bitərbiyəliklə tifli-məsum Axırda olur səfilü məşum;
Saridir çünki işbu halət, Həmcinsinə eyləyər sirayət.
Gözlənsə gərək hüquqi-nisvan, Ta kamil ola vüsuqi-nisvan.
Elm ilə olur hüsuli-izzət, Elm ilə olur nüfuzi-millət.
Elmə çağırır bütün əvamı “Əl-elmü fərizətün” kəlamı.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info