Cə’di-zülfün ənbərəşfan еyləmiş,

Nafеyi-Çini pərişan еyləmiş.

Canü dil hər dəm nеcə top olmasın,

Çün nigarım zülfü çövkan еyləmiş.

Zülfü dağıtmış rüх üzrə ol sənəm,

Kafiri-Çin qəsdi-iman еyləmiş.

Aşiqin qanına bandırmış əlin,

Gör bu çoх dəstan nə dəstan еyləmiş?

Gözləri, qaşı ənəlhəq çağırır,

Gör bu sirri kimdə pünhan еyləmiş.

Hüsn içində görməmiş mislin fələk,

Bunca dövranı ki, dövran еyləmiş.

Еydi-əkbərdir Nəsimiyə bu gün,

Canını şol maha qurban еyləmiş.