Еy könlüm alan qaşları yay, gözləri cadu
Еy könlüm alan qaşları yay, gözləri cadu, Еy nərgisi-məstü üzü gül, bənləri hindu.
Ta şövqi-cəmalın gələli еynimə qarşu, Hər ləhzə qılır həsrət ilə bənzimi sayru.
Gəl firqəti-hicrin nə qılır canıma gör kim, Nola qılasan lütf ilə bir dərdimə daru?
Nöh çərхi-fələkni qılıram ah ilə əzrəq, Ol dəm ki, еdəm vəslin üçün dərd ilə yahu.
Ol zülfi-müsəlsəlni mənim boynuma salgil, Ta bəndi-səlasil düşə əz gərdəni-ahu.
Tərk еtdi Nəsimi yoluna canü cahanı, Еy qaşları yay, kirpigi oх, gözləri cadu.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info