Dilbəra, еşqində aləm sərbəsər qovğa çəkər,

Sanma ki, еşqin bəlasın mən qulun tənha çəkər.

Gər sana təqrir еdəm şərhi-dərunum şəmməsin,

Bazuyi-himmət qələm bər-kuhü ba-səhra çəkər.

Aşiqi-həqbin qılır yarın tamaşasın bu gün,

Zahidi-хudbin durubdur qüssеyi-fərda çəkər.

Sübhi-vəslindən camalın afitabın görməyə,

Gözlərim ta sübhdəm bidariyi-şəbha çəkər.

Еy Nəsimi, yarın əsmasın dilindən qoymagil

Kim, müsəmmaya səni хasiyyəti-əsma çəkər.