YUXU
Heyvərə[1], ey müdiri-əhli-füsun, Bir yuxu görmüşəm, de, xeyr olsun!
Görürəmmən dünən gecə yuxuda Yenə də sakin olmuşam Bakuda.
Bakudə, leyk lap uzaqlarda, Gəzirəm bir para soqaqlarda;
O soqaqlar ki, ruzi-fitrətdən Ari idi bütün nəzafətdən;
Indi, səd mərhəba, səfalənmiş, Nuri-fanus ilə ziyalənmiş;
Yox ikən sabiqən gediş-gəlişi, İndi bir başqa rəng alıbdır işi;
Qapılardan çıxış, giriş vardır, Bunda, əlbəttə ki, bir iş vardır...
Görürəm bunda bəzi əyanı, Həpsinin var nəcabəti, şanı;
Qapını birbəbir döyür, danışır, Bəzisilə hələ təzə tanışır.
Söz alır, pul verir, rica ediyor, Ayrıla-ayrıla dua ediyor;
Bəzinə iştəhayi-mədə verir, Bəzinə başqa-başqa vədə verir...
Istədim anlayam – nə işdir bu, Nə alışdır bu, nə verişdir bu?
Məni xıs basdı fərti-heyrətdən, Heyf, oyandım o xabi-rahətdən!
İndi, ey Heyvərə, varınsa hünər, Söylə təbirini bilirsən əgər?!
O soqaqlar, o şəxslər, yahu, Kimdir aya, nədir, nə işdir bu? Nizədar
Təbir Nizədara[2], edib yuxun təsir, Guş ver, mən edim onu təbir:
Gördüyündür Bakı qlasnıları Ki, təmizlətdilər küçə-bazarı;
Gecələr kəşt edib yığırlar “səs”, Arifə bir işarə olmuş bəs!..
İlk dəfə “Yeni həqiqət” qəzetində (28 yanvar 1911, â„– 7) “Palanduz” səhifəsinin 4-cü nömrəsində “Nizədar” imzası ilə çap olunmuşdur.
[1] Heyvərə – “Günəş” və “Yeni həqiqət” qəzetlərindəki “Palanduz” adlı həftəlik məzhəkə səhifəsinin müdiri tərəfindən işlədilən gizli imza idi.
[2] Nizədar – M.Ə.Sabirin “Günəş” və “Yeni həqiqət” qəzetlərindəki “Palanduz” səhifəsində istifadə etdiyi gizli imzadır.
|