ADƏMİ ADƏM EYLƏYƏN PARADIR
Adəmi adəm eyləyən paradır Parasız adəmin üzü qaradır!
Qoy nə əslin nəcabətin olsun, Nə nəcibanə halətin olsun, Baş-ayaq eyb içində olsan da – Tək bu aləmdə dövlətin olsun; Adəmi adəm eyləyən paradır Parasız adəmin üzü qaradır!
Olmasın fəhmin, əqlin, idrakın, Var nə qəm, ta ki, vardır əmlakın; Atəşi-xanəsuzi-millət ikən – Hər kəsin səcdəkahidir xakın; Adəmi adəm eyləyən paradır Parasız adəmin üzü qaradır!
Olmayır, olmasın da insafın, Dut qanın şişə içrə əsnafın, Ta ki, var əldə beş buçuq quruşun – Mötəbərsən gözündə əşrafın; Adəmi adəm eyləyən paradır Parasız adəmin üzü qaradır!
İlk dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalında (25 oktyabr 1909, â„– 43) “Güləyən” imzası ilə çap olunmuşdur.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info